Bir ortaçağ manastırı, basit bir dua ve bağlılık hayatı yaşamak için dünyevi mallardan kaçınan bir başrahip tarafından yönetilen kapalı ve bazen uzak bir keşiş topluluğuydu. Hıristiyan manastırları ilk olarak 4. yüzyılda Mısır ve Suriye'de gelişti ve 5. yüzyılda bu fikir Batı Avrupa'ya yayıldı.
Orta Çağ'da keşişler neredeydi?
Manastır insanların yaşadığı ve ibadet ettiği, zamanını ve hayatını Tanrı'ya adayan bir bina veya binalardı. Manastırda yaşayan insanlara keşiş denirdi. Manastır kendi kendine yetiyordu, yani keşişlerin ihtiyaç duyduğu her şey manastır topluluğu tarafından sağlanıyordu.
İngiltere'deki ilk manastır neredeydi?
İngiltere'de, ilk manastır Augustine tarafından 598'de Canterbury'de kuruldu. Bunu daha birçok manastır izledi.
Manastırlar nerede yaşar?
Manastırlar keşişlerin yaşadığı yerlerdir. "Manastır" kelimesi bazen rahibelerin yaşadığı bir yer için kullanılsa da, rahibeler genellikle bir manastır veya rahibe manastırında yaşar. Manastır kelimesi (Süryanice/Aramice abba: baba kelimesinden gelir) bir Hristiyan manastırı veya manastırı için de kullanılır.
Orta Çağ'da manastırlar temiz miydi?
Çoğu manastır kasabaların eteklerinde veya kırsal kesimde idi ve temizlik konusunda katı kurallara uyuyorlardı. Temiz akan suları vardı, 'lavers' (yıkama odaları), sifonKanalizasyona, temiz havlulara ve yılda dört kez zorunlu banyoya bağlanan 'yeniden düzenleyiciler' (tuvaletler).
